De hype rond het recente bezoek van de Chinese president Xi Jinping aan de Russische president Vladimir Poetin in Moskou overschaduwde de aankondiging van een nieuwe economisch partnerschap tussen China en Rusland – een die is ontworpen om beide landen te helpen de gevolgen van westerse sancties te vermijden.
Sancties die corrupte actoren isoleren van het wereldwijde financiële systeem hebben de Verenigde Staten en hun bondgenoten historisch gezien een goedkope, weinig risicovolle manier geboden om degenen die het internationale recht schenden en tegen hun belangen ingaan, het hoofd te bieden. Maar de Verenigde Staten zijn niet langer de financiële hegemonie die het ooit was, en autoritaire regimes profiteren er ten volle van door te werken aan het creëren van alternatieve financiële markten.
Sancties zijn – en moeten blijven – een fundamenteel instrument van het buitenlands beleid van de VS om kwaadaardig gedrag tegen te gaan. Maar de Verenigde Staten moeten hun aanpak heroverwegen als ze effectief willen blijven. Dit betekent een nauwere samenwerking met leidende economieën bij het opleggen en monitoren van sancties.
De kracht van het Amerikaanse financiële systeem en het belang van de dollar voor de wereldeconomie maken sancties al tientallen jaren tot een effectief instrument. Wel actief diversifiëren van hun economische portefeuilles, het “de-dollariseren” van hun economieën en het creëren van financiële oplossingen onafhankelijk van de invloed van de VS, werken autoritaire regimes aan het opzetten van ondoorzichtige financiële systemen die rijp zijn voor corruptie.
Zo proberen zowel China als Rusland al jaren systemen te bouwen om SWIFT, het internationale berichtensysteem dat financiële instellingen met elkaar verbindt en internationale financiële transacties faciliteert, te omzeilen.
Uitsluiting van SWIFT maakte deel uit van het sanctieprogramma tegen Rusland na de invasie van Oekraïne in 2022. Het loskoppelen van Russische financiële instellingen van de wereldmarkt maakt handel en het faciliteren van betalingen een grotere uitdaging, waardoor het vermogen van Moskou om oorlog te financieren met succes wordt belemmerd.
Peking was in ontwikkeling Grensoverschrijdend interbancair betalingssysteem (CIPS) sinds 2012. Het netwerk verrekent transacties in renminbi om de Chinese munteenheid te internationaliseren en deze weg te halen van de Amerikaanse dollar. CIPS is voor bepaalde transacties nog steeds afhankelijk van SWIFT, maar wordt steeds onafhankelijker. In 2021 verwerkte CIPS financiële transacties ter waarde van meer dan 12 biljoen dollar en heeft de steun van grote instellingen zoals Citigroup, HSBC En Bank van Oost-Aziëplus banken in Rusland en Afrikaanse landen.
Ook het Financial Message System (SPFS) van de Bank of Russia, Het Russische equivalent van SWIFT, is aanzienlijk gegroeid sinds de recente invasie van Oekraïne. Netwerken als CIPS en SPFS vormen nog geen significante dreiging, maar mogen niet genegeerd worden door beleidsmakers. Chinese en Russische banken zijn dat al koppeling hun netwerken, wat duidt op de mogelijkheid van verder partnerschap.
Deze systemen ontstaan naarmate de economische betrekkingen tussen sanctieregeringen intenser worden. China en Rusland zijn een partnerschap aangegaan sancties omzeilen China’s handel met Noord-Korea keert langzaam terug van westerse valuta’s niveaus vóór COVID-19en de export van Iraanse olie is uitreiken.
De vorige deal tussen de gesanctioneerde landen was afhankelijk van zwarte marktkanalen en illegale transacties. Terwijl de verboden landen doorgaan met het de-dollariseren en alternatieve financiële systemen creëren, is het veilig om te verwachten dat corrupte autoritaire regeringen de economische banden zullen versterken.
Aangezien sancties bedoeld zijn om het gedrag te veranderen van landen die het internationaal recht schenden of de mondiale veiligheid bedreigen, zullen complexe systemen die kunnen functioneren zonder internationale verantwoordingsmechanismen de problemen met de effectiviteit van sancties verergeren. Dit komt omdat ondoorzichtigheid corruptie mogelijk maakt.
De Verenigde Staten en hun partners hebben nog steeds de macht om corrupte regeringen af te schrikken van verdere betrokkenheid bij alternatieve markten, maar dit vereist een meer oordeelkundige en chirurgische aanpak.
De Verenigde Staten, de Groep van Zeven landen en de EU zouden een forum moeten ontwikkelen dat gericht is op het versterken van sancties met effectief beheer, overleg en het delen van informatie.
De basis is al gelegd: de G-7 en de EU hebben hun krachten gebundeld om uitgebreide sancties op te leggen aan het Kremlin na de invasie van Oekraïne. En de G-7 is al aan het creëren uitvoeringscoördinatiemechanisme gericht op de belangrijkste industrieën van Moskou. Hoewel er geen details beschikbaar zijn, moet het samenwerkingskader van toepassing zijn op alle sanctieprogramma’s en overleg met een coalitie van partnerlanden omvatten.
De Verenigde Staten moeten ook opnieuw prioriteit geven aan economische diplomatie en sancties toepassen in combinatie met handelsovereenkomsten. Deze omvatten overeenkomsten die corrupt en autoritair gedrag beperken of verbieden, terwijl de coalitie controlerechten krijgt op naleving in ruil voor vrijstelling van sancties.
Er zijn enkele uitdagingen die moeten worden overwonnen, waaronder enkele wrijving tussen de Verenigde Staten en hun Europese bondgenoten. Sommigen in Brussel uitgedrukt verslagenheid met wat zij zien als een dwingende, eenzijdige benadering van sancties die alleen de Verenigde Staten ten goede komt. De EU heeft ook overwogen om een eigen alternatief betalingskanaal te creëren, onafhankelijk van het Amerikaanse financiële systeem. Afgezien van het instrument ter ondersteuning van de handelsuitwisseling (INSTEX), dat handel met Iran mogelijk maakt, hebben al deze systemen echter een aanzienlijke blootstelling aan de Amerikaanse dollar.
Om corruptie en autoritarisme een halt toe te roepen, moeten de Verenigde Staten en hun partners samenwerken om de evoluerende economische structuren voor te blijven. Gesanctioneerde landen passen zich aan beperkingen aan. Ook westerse democratieën moeten zich aanpassen.
Albert Torres is fellow voor vrijheid en democratie aan het George W. Bush Institute.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.