Nu de natie haar 53e Dag van de Aarde viert, is het de moeite waard om even stil te staan bij het groeiende aantal mandaten en de mate waarin controle van bovenaf wordt gebruikt om de zogenaamde groene energietransitie af te dwingen.
Denk aan Michigan, dat hard op weg is het uithangbord te worden voor mandaten voor groene nutsvoorzieningen en overheidsvoorschriften. Grid monitors, zoals de North American Electric Reliability Corporation (NERC), hebben gewaarschuwd herhaalde instabiliteit van het elektriciteitsnet, en Michigan maakt deel uit van een gebied dat “hoog risico” loopt op stroomtekorten. NERC heeft ons gewaarschuwd dat de “wanordelijke terugtrekking” van betrouwbare fossiele brandstof- en kerncentrales een belangrijke reden is waarom ons net zo kwetsbaar wordt.
Ondanks deze waarschuwingen hebben de monopoliebedrijven van Michigan, in naam van netto nul-koolstofdioxide-emissies, onrealistische doelen gesteld voor het sluiten van de weinige overgebleven betrouwbare kolencentrales in Michigan. De sluiting van één fabriek is gepland rond 2025 15 jaar vóór de oorspronkelijke pensioendatum van 2040. Maar niet alleen kolencentrales sluiten vroegtijdig. Datzelfde nutsbedrijf in Michigan stopte Palisades kerncentrale ruim voor op schema, ook al produceerde het meer emissievrije elektriciteit dan alle wind- en zonnecapaciteit van Michigan samen.
Leden van de wetgevende macht van Michigan zien stijgende elektriciteitsprijzen, NERC-waarschuwingen en onverstandige plannen om netto nul te worden. Ondanks dit, sommige wetgevers ze stelden wetgeving voor die een nog snellere tijdlijn voor het netto nuldoel zou verplichten. Hun nieuwe “Toekomstplan voor schone energie” zou alle resterende kolencentrales in de staat dwingen om tegen 2030 te sluiten. Het plan zou ook nieuwe normen voor schone brandstof opleggen, de bestrating van landbouwgrond met industriële zonne-installaties aanmoedigen en de overheidsinstanties verder uitbreiden. controle over opwekking energie.
Naast die druk lijken grote bedrijven bereid om hun steun aan te bieden voor verdere mandaten om de weg vrij te maken voor meer wind- en zonne-energie – zelfs als dit betekent dat de wet moet worden gebruikt om privé-eigendom te onteigenen.
Voorstanders van de vrije markt en sceptici moeten niet vergeten dat deze bedoelingen niet altijd duidelijk zijn. Neem het geval van Jamie Dimon, CEO van JP Morgan. Afgelopen september getuigde Dimon tijdens een hoorzitting van de House Oversight Committee, in reactie op eisen van Rep. Rashida Tlaib (D-Mich.) dat de banksector publiekelijk toezegt te stoppen met het financieren van toekomstige fossiele brandstofprojecten. Dimon antwoordde sluw“Absoluut niet”, en toen voegde hij eraan toe dat “het een weg naar de hel zou zijn voor Amerika”.
Velen hebben deze taal opgevat om te betekenen dat Dimon de gevaren begrijpt van het overhaasten van energietransities naar onbetrouwbare vormen van energie zoals wind- en zonne-energie. Hij leek zijn eerdere getuigenis te bevestigen met zijn verklaring in de New York Weekly artikelwaarin hij zichzelf identificeerde als “‘een roodbloedige, volmondige, vrije markt, vrije onderneming kapitalist.”
Maar in zijn recente brief aan aandeelhouders, liet Dimon een heel andere kant zien toen hij zich zorgen maakte dat “we gewoon niet snel genoeg voldoende investeringen krijgen voor initiatieven op het gebied van netwerken, zonne-energie, wind en pijpleidingen.” In plaats van op zoek te gaan naar een antwoord op de vrije markt desinteresse van de klant (of volledig wantrouwen) op het gebied van wind- en zonne-investeringen klaagde Dimon dat “het toestaan van hervormingen hard nodig is om investeringen op welke manier dan ook en op elk moment mogelijk te maken. Misschien moeten we zelfs een eminent domein aanroepen.”
Sommige investeerders lijken zich te verzetten tegen investeringen in groene energie omdat ze het nu beseffen ecologisch de schade die ze aanrichten, hun toenemende rol daarin instabiliteit van het elektriciteitsneten hun opwaartse druk op kosten van elektrische service. De reactie van Big Business, als Dimon representatief is, lijkt te zijn om samen te werken met Big Government om particuliere eigendomsrechten met voeten te treden en eigenaren van onroerend goed eenvoudigweg uit de weg te ruimen van de geplande energietransitie.
“We moeten meer doen, en we moeten het nu doen”, zegt Dimon. “Om de vooruitgang te versnellen, moeten regeringen, bedrijven en ngo’s een reeks praktische beleidswijzigingen doorvoeren die de fundamentele problemen die ons tegenhouden volledig aanpakken.”
De eerste Dag van de Aarde begon met een plan om de planeet te beschermen, om ervoor te zorgen dat mensen een leefbare omgeving hebben. Maar in toenemende mate zullen autoritaire maatregelen die worden geïmplementeerd of ondersteund door groene bedrijven en de overheid wind- en zonne-energieplannen opleggen die zowel het milieu als het Amerikaanse volk schaden. Is dit echt wat we willen dat Earth Day betekent?
Jason Hayes (@jasonthayes) is directeur energie- en milieubeleid in Mackinac Centrum voor openbaar beleidInstituut voor Vrije Marktonderzoek en Onderwijs in Midland, Michigan.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.