De klok tikt richting een uiterst gevaarlijke staatsschuldencrisis die de wereldeconomie al in juni zou kunnen verwoesten. De eerste golf van potentiële neerwaartse druk op het schuldplafond op de financiële markten zou optreden als obligatiebeoordelaars het volledige vertrouwen en de kredietwaardigheid van de Verenigde Staten verlagen vóór een formeel faillissement, als ze het vertrouwen verliezen in de president en het Congres om de crisis aan te pakken.
Vanwege de ernst van de dreiging moeten de regering-Biden en het Congres de omvang van de financiële dreiging zorgvuldig en objectief bestuderen.
Deze kwestie wordt algemeen begrepen door vooraanstaande financiële experts die beide partijen al lang dienen.
En laat me erop wijzen dat veel insiders in Washington terloops zullen zeggen: “Natuurlijk begrijpen we het gevaar”, maar met alle respect, er zijn belangrijke mensen met wie ik in beide partijen heb gesproken die ik ken en respecteer, die niet echt volledig begrijpen.
Drie maanden zijn verspild, door beide partijen en aan beide uiteinden van Pennsylvania Avenue, met laagwaardige politieke spin en onproductief manoeuvreren.
Als de VS failliet gaat, stort de aandelenmarkt in, stort de economie in een diepe recessie, stoppen sociale zekerheidsbetalingen, stijgt het werkloosheidspercentage, stijgen de rentetarieven en worden andere dringend noodzakelijke betalingen niet gedaan. Wat begrijpen politici in beide partijen hier niet van?
Wie zou de kiezers niet boos maken en kwetsen?
Met name het laatste “plan” gepresenteerd door House Speaker Kevin McCarthy (R-Calif.) was een “greatest hits”-album met slechte en regressieve ideeën die geen kans hebben om enige basis voor overeenstemming te creëren.
En de pijnlijke herhaling van president Biden “Ik zal nooit onderhandelen!” het werd een kapotte klok die op de verkeerde tijd vastzat.
Allemaal kunnen ze wel eens fluisteren hoe ze zullen onderhandelen. Maar de geschiedenis leert dat catastrofale oorlogen en beurscrashes vaak plaatsvinden omdat politici niet zo slim waren als ze zelf dachten dat ze waren, en de gebeurtenissen hen inhaalden.
Het probleem in het officiële Washington van vandaag, na vele jaren van vervallen partijdigheid, is dat te veel politici zijn vergeten hoe ze op kritieke momenten tweeledig moeten zijn. President Biden is erin geslaagd om tijdens zijn eerste twee jaar met enkele Republikeinen samen te werken, tot hun eer.
Tweeledigheid is de enige manier om de financiële catastrofe van schulden en wanbetaling te voorkomen. Er zijn twee manieren waarop tweeledigheid de schuldenplafondcrisis kan oplossen. Er kan een aanvulling zijn op het voertuig zelf van het schuldenplafond. Of het schuldplafond kan schoon zijn, maar er kan een wetsvoorstel worden aangenomen, afzonderlijk en gelijktijdig, met een wederzijds overeengekomen vermindering van het tekort en een verder bezuinigingsproces later in het jaar.
Republikeinen zouden niet-uitgegeven geld van de ziekte van COVID-19 of beperkte bezuinigingen kunnen terugkrijgen. Democraten zouden beperkte belastingverhogingen voor mensen met een hoog inkomen en lagere prijzen voor geneesmiddelen op recept kunnen winnen, wat de consumenten zou helpen en de uitgaven zou verminderen.
Beide partijen zouden een aantal dingen krijgen waar ze de voorkeur aan geven; beide partijen zouden dingen accepteren die ze liever niet accepteren. Dat betekent tweeledigheid.
Maar de besprekingen moeten nu beginnen. De gevolgen van niet betalen zijn te erg om nog een dag te wachten.
Budowsky was een assistent van voormalig senator Lloyd Bentsen (D-Texas) en voormalig vertegenwoordiger Bill Alexander (D-Ark.), Die dienden als plaatsvervanger van de House Majority Leader.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.