De FDA heeft de macht om abortuspillen te beschermen: het is tijd om ze te gebruiken

Vijfde ronde uitspraak Gisteravond bracht een stuk abortusrechten terug dat de Texas rechter Matthew Kacsmaryk probeerde af te pakken. Dit is echter geen “overwinning” voor abortusrechten, zoals veel krantenkoppen en tweets ons willen doen geloven. En dat was zeker geen gerechtigheid.

Lagere rechtbank van rechter Kacsmaryk uitspraak Algemeen wordt aangenomen dat dit de eerste keer is dat een rechtbank heeft geprobeerd een door de FDA goedgekeurd medicijn van de markt te halen. Noem het ‘abortus-uitzonderlijkheid’.

Het politiek geladen besluit om de FDA te bevelen de goedkeuring van mifepriston in te trekken, is ingrijpend. Medicatie abortus herhaaldelijk en wereldwijdis bewezen veilig en effectief.

De zwangerschap bleek relatief groot te zijn riskanter. Een groot deel van de onderliggende basis voor de beslissingen van het district en het Fifth Circuit is gebaseerd op anti-abortusmythen, niet op wetenschap.

Gelukkig is de steun voor abortusrechten overweldigend. De appèls waren enorm en wijdverspreid. Vorige week, beval een rechtbank in Washington de FDA om de goedkeuring van mifepriston niet te beperken – in directe tegenspraak met de uitspraak in Texas. En gisteren maakte het ministerie van Justitie bekend dat het gaat gebeuren hoger beroep oordeel van het Vijfde Circuit.

Eerder deze week honderden leidinggevenden van farmaceutische bedrijven hij veroordeelde krachtig de beslissing van de rechtbank van eerste aanleg. Dit is niet groen-bandana-zwaaien campagnevoerders voor abortusrechten, maar meer c-suiters maakten zich zorgen over de extreme aard van de beslissing en dat het de goedkeuring door de FDA van een hele reeks medicijnen zou kunnen doen ontsporen.

De vernauwing van die uitspraak door het Vijfde Circuit legitimeerde op gevaarlijke wijze enkele van de onwetenschappelijke en valse bevindingen van de District Court. Bijvoorbeeld het Vijfde Circuit ondersteund de klok terugdraaien op het gebied van medische abortus, het opnieuw instellen van beperkingen (“REMS”) die de afgelopen 1,5 jaar onnodig zijn gebleken. Tijdens het hoogtepunt van de pandemie heeft de FDA deze persoonlijke vereiste geschrapt en abortus op afstand bloeide op als een veilig alternatief voor reizen.

Zelfs het vijfde circuit knikte zijn hoofd over de opstanding van de rechtbank Wet van Comstock – een wet uit 1873 die het verzenden van “obscene, obscene of wulpse”, “immorele” of “onfatsoenlijke” publicaties verbood. Auteur Amy Sohn heeft beschreven Comstock als een puriteinse man die “er genoegen in schepte die radicale, intellectuele vrouwen te kastijden wier opvattingen over anticonceptie voortkwamen uit liberale ideeën over vrouwenrechten.”

Alles wat oud is, is weer nieuw.

Eisers/Artsen die hij klaagde dat ze “geen andere keus hadden dan een chirurgische abortus uit te voeren” voor elke vrouw die zich met ernstige abortuscomplicaties op hun afdeling spoedeisende hulp presenteerde, werd vertroeteld door het Vijfde Circuit. Rechtbank geciteerd een anti-abortusdokter die mopperde over de “aanzienlijke hoeveelheid tijd” die hij besteedde aan het redden van het leven van een patiënt in plaats van aan de zorg voor andere patiënten.

Het spel van schuld en schaamte komt rechtstreeks uit het anti-abortusspelboek. Maar dat is onjuiste jurisprudentie. Een arts procesbevoegdheid geven als een manier om te protesteren tegen de keuze van een patiënt is een brug te ver.

Gaan we stoppen met bier schenken in het Yankee Stadium als er te veel mensen op de wedstrijddag op de eerste hulp belanden? Of de skipistes sluiten als de orthopedisten klaagden dat ze overbelast waren? Niet aannemelijk. Maar ook hier hebben we weer het uitzonderlijke van abortus.

Zoals alom is opgemerkt, is deze uitspraak (weer een ander) voorbeeld van hoe tegenstanders van abortus bereid zijn om enkele tamelijk fundamentele principes van een eerlijk proces en de scheiding der machten te ondermijnen om hun doel te bereiken om abortus buiten bereik te houden.

Wachten tot het ultraconservatieve Hooggerechtshof tussenbeide komt en een hoger niveau van toegang tot medicamenteuze abortus krijgt, is geen goede strategie. Laten we in plaats daarvan eisen dat de FDA haar verdediging versterkt en medische abortus verdedigt. FDA-commissaris Dr. Robert M. Califf en minister van Volksgezondheid en Human Services Xavier Becerra moeten bevestigen dat hun instantie naar eigen goeddunken kan beslissen welke medicijnen veilig kunnen worden verstrekt in Amerika. De FDA doet dit regelmatig op basis van wetenschappelijk bewijs, dat overvloedig aanwezig is om de veiligheid van mifepriston te ondersteunen.

De “afwachtende” benadering van het bureau schaadt vrouwen rechtstreeks. We hebben de FDA nodig om misbruik te weerstaan ​​en te beweren dat een rechtbank niet bevoegd is om deze uitvoerende instantie te bevelen haar goedkeuring van mifepriston in te trekken. De FDA moet op zijn minst bevestigen dat mifepriston veilig is bewezen en zal daarom geen actie ondernemen tegen degenen die het off-label gebruiken.

Uiteindelijk kan de FDA een nieuwe, apolitieke beoordeling van mifepriston uitvoeren. Laten we ze vragen om het bewijs eerlijk te overwegen en te beslissen of deze persoonlijke toegangsvereisten en andere medisch onnodige beperkingen voor eens en voor altijd moeten worden opgeheven. Kom op, we hebben de wetenschap aan onze kant. Ondertussen is er geen rechtvaardiging of bewijs om de goedkeuring van mifepriston door de FDA in te trekken.

Bovendien moeten vrouwen toegang hebben tot medische abortus, maar reizen naar staten waar het beschikbaar is, kan niet de enige optie zijn. Voor te veel vrouwen en zwangere vrouwen is reizen duur, stigmatiserend en simpelweg niet nodig. Voorvechters van abortusrechten moeten iedereen voorzien van betrouwbare informatie, veilige medicatie en de mogelijkheid om te beslissen wat het beste voor hen is, zelfs als hun keuzes verre van ideaal zijn.

Met het juridische landschap rommelig en verward, en de actie van de FDA onzeker, hebben we gedurfde actie nodig van onze stewards voor abortusrechten. Bondgenoten zoals de New Yorkse gouverneur Kathy Hochul (D) en de Californische Gavin Newsom (D) moeten hun schouders eronder zetten en passeren abortusschildwetten op het gebied van telegeneeskunde onmiddellijk. Deze wetten verminderen de angst van artsen voor vervolging, uitlevering of verlies van vergunning aanzienlijk bij het verlenen van diensten over staatsgrenzen heen. Ze zijn ook een manier voor vrouwen in vijandige landen om te weten dat we om hen geven. Massachusetts heeft dit gedaan en we hebben dringend New York, Californië, Vermont en Colorado nodig om hun rekeningen over de schreef te krijgen.

De laatste tijd is ons verteld om geduldig en redelijk te zijn, af te wachten wat de rechtbanken zeggen en hoe de FDA reageert. Het ruikt naar een luxe die vrouwen en zwangere vrouwen in vijandige landen niet hebben. Het is tijd om op te staan, ons uit te spreken en onze tablets te beschermen.

Julie F Kay is een mensenrechtenadvocaat die met succes heeft gepleit tegen het Ierse abortusverbod voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en co-auteur is van het boek “Controle over vrouwen: wat we nu moeten doen om reproductieve vrijheid te redden.”