Democraten, ouderlijke rechten en de verkiezingen van 2024

De Republikeinse gouverneur van Florida, Ron DeSantis, heeft mogelijk een glazen kaak. Zijn presidentiële campagne wankelt blijkbaar te midden van zorgen dat Donald Trump en zijn aanhangers DeSantis aan gruzelementen zouden kunnen scheuren.

Of het nu voorbarig is of niet, Democraten moeten de culturele kant – hij is een zelfverklaarde ‘anti-woke’-gouverneur – die DeSantis in Florida heeft ontketend, niet gemakkelijk afwijzen. Onverdraagzaamheid, het verbieden van boeken en aanvallen op homoseksuele en transgenderkinderen zijn acties van pestkoppen. Maar DeSantis heeft veel ervan sluw verpakt in de mantra van ‘ouderlijke rechten’ – zoals de Republikeinse gouverneur van Virginia, Glenn Youngkin, heeft gedaan.

Wanneer democraten zich meer richten op kritiek dan op verzet, verliezen ze.

Dit wordt benadrukt in Anne Selzer enquête voor Grinnell College. Ze ontdekte dat de meerderheid van de respondenten tegen het verbieden van boeken en de onderdrukking van transgenderkinderen is en de discussie over raciale en genderidentiteit op scholen steunt. Toch hebben ze sterke bedenkingen bij leraren die in de klas over politiek praten en spreken ze de wens uit dat ouders een grotere rol spelen, merkt ze op.

“Uit peilingen blijkt dat ouders, vooral moeders in voorsteden, een grotere rol willen spelen bij het terugnemen van hun scholen”, merkt ze op. Bijna tweederde van de moeders in voorsteden, een belangrijk stemblok voor democraten, verzet zich tegen leraren die in de klas over politiek discussiëren.

“Ouderlijke rechten” zijn een centraal thema geweest van DeSantis’ onderwijsaanvallen in Florida. Youngkin worstelde met de kwestie toen – in de laatste dagen van zijn campagne in 2021 – de doorgaans veilige democratische kandidaat Terry McAuliffe Hij zei, “Ik vind niet dat ouders scholen moeten vertellen wat ze moeten leren.” Youngkin won met een krappe twee punten.

Zowel DeSantis als Youngkin hebben met succes het onderwerp ouderlijke rechten verdraaid. Youngkinova eerste uitvoeringsbesluit was om het gebruik van “inherent verdeeldheid zaaiende concepten” op openbare scholen te verbieden. Dit was niet de opdracht van ouders maar van politici.

Is praten over slavernij “inherent verdeeldheid zaaiend”? Of Virginia’s juridische verzet tegen de door de rechtbank opgelegde desegregatie van scholen aan het einde van de jaren vijftig bespreken?

Geïnspireerd door het decreet van Youngkin, de Isle of Wight District School Board verboden lesgeven over ras, met het argument dat “er niet zoiets bestaat als systemisch racisme of onverdraagzaamheid gepleegd door de Verenigde Staten of een overheidsinstantie.”

De meest ingrijpende veranderingen, onder de valse vlag van ‘ouderlijke rechten’, vinden plaats in DeSantis’ Florida. De beruchte “Zeg geen homo”-maatregel, die verbiedt om jongere studenten te onderwijzen over homo’s of lesbiennes, valt onder een wet genaamd “Ouderlijke rechten in het onderwijs”.

Net als in Virginia is het bedrijven en scholen in Florida verboden om les te geven of te instrueren over iets dat mensen een gevoel geeftongemak of schuldgevoel‘vanwege zijn ras. Ook genderbevestigende opvang voor minderjarige transgenders is verboden.

Florida leidde ook de boekenverbodparade. DeSantis zegt dat dit alleen geldt voor materiaal dat “pornografisch en ongepast.” De taal van de wet is echter zo breed dat sommige provincies het hebben verboden onder het mom van bescherming van gezinnen boeken over zwarte atleten en Nobelprijswinnend auteur “Het blauwste oog” van Toni Morrisons. Een van de educatieve materialen die voor leerlingen in de klassen K tot en met 6 waren opgesteld, bevatte een verslag van Rosa Parks, een zwarte vrouw in de jaren vijftig die weigerde naar het “gekleurde” gedeelte achter in de bus te verhuizen, wat leidde tot de Montgomery-busboycot. In reactie op de wet van Florida, de uitgever alle verwijzingen naar race verwijderd in het verhaal van Rosa Parks. Ze zeiden later dat het een vergissing was.

Twee bevindingen in de Grinnell-enquête zouden politiek leerzaam moeten zijn.

Met een verhouding van beter dan 2 op 1 maakt het publiek zich meer zorgen over het “waardevolle” materiaal dat uit schoolbibliotheken wordt verwijderd dan over het “schadelijke” materiaal dat overblijft. Een overweldigende meerderheid wil dat politici die in het hele land worden gekozen, wegblijven van wat er in schoolbibliotheken staat.

Toch hebben DeSantis en Younkin de dialoog in hun staten gedomineerd door hun standpunten als pro-ouders in te kaderen, wat volgens Selzer resoneert.

Als Democraten een gids willen over hoe ze dit kunnen tegengaan, kunnen ze zich wenden tot een afgevaardigde uit Virginia Rip Sullivans stomme toespraken, Youngkin meenemend in het verhaal van de ouder. Dit is hoe hij het me vertelde:

“De gouverneur lijkt te denken dat hij het concept heeft uitgevonden van ouders die zich zorgen maken over de opleiding van hun kinderen en hun toekomst, en zijn bondgenoten in de Algemene Vergadering lijken te willen dat deze verkiezingen gaan over wie het woord ‘ouder’ vaker mag gebruiken.

“Ik accepteer die uitdaging”, zei Sullivan.

“Hoeveel ouders willen dat hun kinderen een leefbaar loon verdienen? Hoeveel ouders willen dat hun kinderen zich geen zorgen hoeven te maken dat ze worden neergeschoten op school, in de kerk of in het winkelcentrum? Of dat ze hun derdeklasser niet hoeven te omhelzen nadat hij of zij getraumatiseerd is door een actieve schietoefening die dag op school?

“Hoeveel ouders waarderen onze openbare scholen en de leraren erin en willen dat hun kinderen worden voorbereid op de toekomst door alles te leren over ons verleden?

“We kunnen dit veld niet overdragen aan Glenn Youngkin of de Republikeinen”, zei Sullivan. “Wij zijn een partij voor de rechten van ouders.”

Al Hunt is een voormalig hoofdredacteur van Bloomberg News. Hij werkte eerder als verslaggever in Washington, bureauchef en redacteur voor The Wall Street Journal. Bijna een kwart eeuw lang schreef hij een politieke column voor The Wall Street Journal, daarna voor The International New York Times en Bloomberg View. Hij is de gastheer Politiek Oorlogskamer met James Carville. Volg hem op Twitter @AlHuntDC.